სიგარეტი

Coffee & Cigarettes

ამ პოსტში მოგიყვებით ორი კაფეს შესახებ, რომლებსაც მე, როგორც ყავის მოყვარული რეკომენდაციას ვუწევ კარგი ყავისა და სასიამოვნო გარემოს გამო!


2014 წლის დასაწყისში, ყაზბეგზე (AKA პავლოვი) ერთი პატარა და საყვარელი კაფე – Break Time  ამოვიჩემე და ყოველდღიური სტუმარი გავხდი.  ლატეს, ცივი ყავის ან ჩაის დასალევად მშვენიერი ადგილია. საკვების მენიუ გემრიელი სასუსნავებით და ადეკვატური ფასებით. მყუდრო გარემოა და ლამაზი, ცისფერთვალება მიმტანიც ჰყავთ.

მოკლედ, თუ  საღამოს კომფორტულად და მშვიდად გატარება გინდა, კარგი ადგილია, ამიტომ ხან ერთი მეგობარი წავიყვანე, ხან მეორე, ხან რამდენიმე ერთად.

break time

მერე აღმოვაჩინე, რომ ყველა მომდევნო მისვლაზე, (more…)

თბილისი…?!

კატმანდუში მზე წითელია. ფრანკფურტში? ფრანკფურტში – პუნქტუალური. სამაგიეროდ, თბილისი მზის და ვარდების მხარეა, უფრო სწორად, რაც ვარდები გადავაგდეთ, მხოლოდ მზის.

გუშინ პირველად მივხვდითქო, რომ თბილისი მიყვარს… თუ იმ გრძნობას არ ჩავთვლით, ყოველ რამდენიმე დღიან თბილისთან დაშორებაზე, ქალაქში დიღმის მხრიდან შემოსვლას რომ ახლავს ხოლმე თან…
არაფერი განსაკუთრებული, არც ფირუზისფერი ცა და არც ზურმუხტისფერი ხმელეთი… უფრო თეთრი წინდებით ტალახში მუხლებამდე ჩაფლული, უფეხსაცმელებოდ ბოდიალი, ბევრი კარგი და ბევრი ცუდი, ზემოდან ერთ დიდ განათებულ ბურთად აციმციმებული თბილისი მიყვარს. თბილისი, რომლის უბნებშიც ჩემი მეგობრები დააბიჯებენ, აი იმ ქუჩის ბოლოს, ერთერთ ბინაში ჩემი მეგობარი რომ ცხოვრობს.

hh
თბილისი, ჩემი მეხსიერებიდან? (more…)

Coffee Break, Tbilisi, Georgia.

რა ჯობია მყუდროდ მოკალათებას, ყავით და სიგარეტით, ლაპარაკს ნებისმიერ თემაზე რაც თავში მოგივა და დასვენებას? შენ არ ვიცი როგორ ზიხარ პოსტის კითხვისას, მე ყავას ვსვამ, სიგარეტს ამ წამს მოვუკიდე და ჩემს ერთობ მივიწყებულ ბლოგზე პოსტის წერა დავიწყე.

მაისის ზომიერად თბილსა და სასიამოვნო გაზაფხულზე, რომ გითხრა რამე განსაკუთრებული ხდებათქო, მოგატყუებ. თუ იმას არ ჩავთვლი, რომ რამდენიმე სასიამოვნო დღე მქონდა (მაგალითად Friday Night At Unique) და ჰო, ახალი სამსახური (ამაზე ოდნავ მოგვიანებით)

→ Starbucks

გახსოვს ალბათ, ერთერთ პოსტში (და არამარტო პოსტში), ვწუწუნებდი, რატომ არ არის საქართველოში Starbucks-თქო. და აი ისიც, გამოჩნდა…  ყავის სახლის რა გითხრა, მაგრამ თვითონ ყავის შეძენა უკვე შესაძლებელია სუპერმარკეტ ბიგბენში – ჭავჭავაძის გამზ. 52 | სუპერმარკეტში – ნაფარეულის ქუჩა 9

“შემოთავაზებულია მხოლოდ 3 სახის დაფქული ყავა პრესისა და მანქანისთვის, რომლებიც ჩვენს კედელზე შეგიძლიათ იხილოთ.მომავალში იგეგმება სტარბაქსის სხვა ყავების შემოტანაც.” (c) Starbucks In Georgia

! ფასი არ მომეწონა, 35 ლარი 340 გრამი დაფქვილი ყავისთვის (თუნდაც სთარბაქსისთვის) ძალიან ძვირია.

→ Coffee Sisauri

რა თქმა უნდა, სთარბაქსის ბრენდთან ახლოსაც ვერ მივა, მაგრამ არცთუ დიდი ხნის წინ, გავიგე, რომ შესაძლებელია ხსნადი ყავის წონით ყიდვა. დგას პატარა ჯიხურები, სადაც შესაძლებელია იყიდო სხვადასხვა სახეობის ყავა, ჭიქები და ა.შ ყიდვა შესაძლებელია კოლმეურნეობის მოედანზე, სუპერმარკეტ “პოპულში”, ასევე “თბილისი ცენტრალში”. შეიძლება კიდევ სხვაგანაც იყიდება, მე მხოლოდ ამ წერტილებში ვნახე. ფასი: 100გრ. 5 ლარი. მოკლედ, ვიყიდე 200 გრამი და სახლში ბედნიერი დავბრუნდი იმიტომ, რომ შეფუთვა მომეწონა. არ ვიცი რატომ მაქვს გართულება, მაგრამ მგონია შეფუთვა ძალიან, ძალიან მნიშვნელოვანია, განსაკუთრებით როცა ყავას ეხება. ვერ წარმოიდგენ რა სასიამოვნო სურნელი ჰქონდა ამ ქაღალდის პაკეტს სახლისკენ რომ მომქონდა…  (more…)

Пьяный мачо… ანუ მე და ზემფირა ტრიუმფში

ყველაფერი დაიწყო დაბადების დღეზე საჩუქრად მიღებული ბილეთით:

 გაგრძელდა 31 მარტს ჯერ რამდენიმე ჭიქა კონიაკით, მერე ტრიუმფის წინ გრძელი რიგით და კლუბის დაცვის არაკორექტული ქცევებით.

როგორც იქნა შევდივართ და დაახლოებით ნახევარი საათი ველოდებით ზემფირას სცენაზე გამოჩენას. ამასობაში დალევასაც ვასწრებთ (არაყი+კოლა)

სიგარეტის კვამლი, უჰაერობა, ჭყლეტვა და ზემფირას ხმა… მთვრალი მაჩო ერევანიდან ბართან ჯეკ დენიელსის ბოთლით ხელში  “ლონდონს” მღერის (თუმცა ეს სიმღერა ზემფირას საერთოდ არ შეუსრულებია ტრიუმფში, ალბათ ამან სხვები არ იცოდა)

ბევრი ნაცნობი და კიდევ უფრო მეტი უცნობი დარბაზის ტერიტორიაზე. მე უკვე ვგრძნობ ალკოჰოლის არსებობას ჩემს ორგანიზმში. ვხედავ? ზემფირას ვერ ვხედავ, იმიტომ რომ ბევრი ხალხია. სამაგიეროდ ვიცი, რომ ძველი, ძალიან ძველი ნაცნობი უნდა ვნახო, რომელიც წლებია მენატრება…  (more…)

პოსტი ჩემზე

მე ხშირად მეცვლება გემოვნება.

თუ თავს მომაბეზრებ, გამაბრაზებ ან ცუდ ხასიათზე დამაყენებ მე შემიძლია შეგაშინო ჩემი სიმღერით… (სიმღერით შეშინებული ასევე შეიძლება აღმოჩნდე, თუ ჩემს აბაზანას შემთხვევით ჩაუვლი, როცა მე შიგნით ვბანაობ)

ფოტოების გადაღება არ მიყვარს, როცა ეს ჩემი ინიციატივით არ ხდება, სამაგიეროდ, როცა  მინდა დედაჩემის მიერ შემთხვევით ოთახში ჩავლას მოსდევს ტექსტი:

– გამომივიდა ნაომი კემპბელი 

დღის განმავლობაში ვსვამ 9-10 ჭიქა ყავას

ძირითადად მძინავს ორ დღეში ერთხელ (თუმცა იმდენ ხანს, რომ მერე შემიძლია 2 დღე არ დავიძინო)

დიასახლისის ანტონიმი რომ იყოს საჭირო ნამდვილად ჩემს სახელს დაარქმევდნენ (რაც ჩემი ცხოვრების უდიდეს მინუსად მიმაჩნია, სრული სერიოზულობით)

მინდა ცარიელი სახლი (როგორც ადამიანებისგან, ისე ავეჯისგან) – ბევრი სასმელით, ყავით, ინტერნეტით და დიდი აბაზანით.

ბედნიერებისთვის მჭირდება – ზემოთხსენებული სახლი, კარგი სექსი და კარგი კვება (დანარჩენს თვითონ მოვაგვარებ)

ერთფეროვნებას წყობილებიდან გამოვყავარ (ეს ეხება ყველაფერს გამონაკლისის გარეშე)

მიყვარს ახალი საქმის დაწყება (თუმცა ყოველთვის მირჩევნია ეს საქმე სხვამ დაამთავროს)

(more…)

ნაგავი ლეპტოპის მიმდებარე ტერიტორიაზე

უკვე რამდენიმე დღეა ვაპირებ ჩემი ოთახის და ხო, ჩემი ლეპტოპის მაგიდის დალაგებას.

ზოგადად ლეპტოპთან ზომბივით ვზივარ და ამავე მდგომარეობაში ვნთქავ ჩემს შორიახლოს “შემთხვევით” აღმოჩენილ ყველანაირ საკვებს, ვეწევი სიგარეტს და მერე ეს ყველაფერი – დაწყებული ქაღალდებით, დამთავრებული ცარიელი კოლოფებითა და ბოთლებით მაგიდაზე გროვდება (თანაც ისე სწრაფად, რომ ვფიქრობ ხოლმე, როდის მოასწრო ამდენმა ნაგავმა დაგროვებათქო)

და აი, დღესაც, მეგობრისგან რომ მოვედი მაგიდას შევხედე და რადგან ლეპტოპი გათიშული იყო, მის გარშემო დაგროვებული ნაგვის დანახვაც შევძელი : )

გადავწყვიტე, სანამ ჩავრთავდი და ფეისბუქს მივაშტერდებოდი, ჯერ დამელაგებინა.

ასეც მოვიქეცი და დალაგების შედეგად ამოვიღე!:

სნიკერსის ქაღალდი, რომელშიც ოდესღაც შოკოლადი იდო და ჩემს ცუდ ხასიათზე ყოფნას შეეწირა სავარაუდოდ

Bruschette Maretti-ს შეფუთვა (შიგნით ნამცეცებით) სოკოსი.

 Nutella-ს ცარიელი ქილა :@ (კაცმა რომ მკითხოს ტკბილეული არ მიყვარს)

(more…)

ჩემი ფანჯრიდან…

სანამ მე მეძინა, მეცნიერებს ბევრი საინტერესო რამ გამოუგონიათ. მაგალითად თუ სახეზე სიწითლე გაღიზიანებს, შეგიძლია კრემის საშუალებით საერთოდ გაიქრო ის.  კორპუსები ისე ახლოს დგას ერთმანეთთან, რომ კრემის წასმის დროს (ფანჯარასთან ვდგავარ და) მოპირდაპირე კორპუსის ერთ უფარდო ბინაში ვხედავ როგორ ჩხუბობს წყვილი.

ზოგადსაკაცობრიო მიღწევებზე შეპყრობილი გონებით ვადევნებ თვალს მათ ნერვიულ მიმოსვლას ოთახის ტერიტორიაზე. თან მშვიდად ვინაწილებ კრემს სახეზე. გარეთ თოვლია და ყინავს. უკვე ყველას თავი მოაბეზრა თოვლმა. ჩემი ფეისბუქელი ფრენდი ამბობს ეს თოვლი ძალიან უთავმოყვარეო ყოფილაო.

წყვილის ოთახის მარჯვნივ ჟალუზი იწევა ზემოთ და ვხედავ როგორ სვამს ყავას გრძელთმიანი გოგონა, რომელსაც წელსზემოთ არაფერი აცვია. ნეტავ არ ცივა?

ქვემოთ იყურება. ძალიან ადრეა და ალბათ გონია რომ ვერავინ ხედავს.  სიგარეტს მოუკიდა და ათვალიერებს ეზოს. მხარზე ხელი მოიჭირა და გაიზმორა. ყავას სვამს და რგოლებს უშვებს, თან მინას ორთქლავს.

(more…)

რა ხდება ჩემს თავს?!

როგორც იქნა ჩაიარა ახალი წლის ეიფორიამ და ნელნელა ყველა ჩვეულ რეჟიმს ვუბრუნდებით. მე იმდენად გავზარმაცდი, რომ ბლოგზე წერა კიარა ხანდახან შემოხედვაც კი მეზარება. მაგრამ გპირდებით გამოვსწორდები და დავწერ ხოლმე. ისე, რა უცნაურია არა?! როცა დრო არ მქონდა 5-10 წუთს გამოვნახავდი თუარა აქ შემოვრბოდი. ეხლა დრო საკმაოდ ბევრი მაქვს, მაგრამ სანამ აქ შემოვალ იმდენი რამე მაჩერებს და მაბრუებს აქამდე მოღწევას ვერც ვასწრებ.

→  მგონი აქამდე არ მითქვამს, რომ სულ ცოტა ხნის წინ დავიწყე ქალების ონლაინ ჟურნალ Pink.ge-ზე სტატიების წერა (დააწკაპუნეთ ლინკზე თუ გსურთ ჩემი სტატიების ნახვა).  ყოველთვიურად  გასული თვის ავტორებს სვითი (ჟურნალის მთავარი რედაქტორი) ჩაიზე ეპატიჟება და სასიამოვნო გოგოშკური საღამო გამოდის. აქამდე ვერ ვახერხებდი მისვლას, თუმცა დეკემბრის ავტორებთან ერთად იანვარში მოვახერხე. მშვენიერი, სასიამოვნო სიტუაცია იყო, განვიხილეთ რიგი თემები და ჟურნალის თემებსაც გავცდით. ავტორობა ყველას შეგიძლიათ, ვისაც რა თქმა უნდა წერის სურვილი გაქვთ.

გარდა ამისა, დეკემბრის ბოლოდან აღარ ვმუშაობ. თუმცა ჩემი უმუშევრობა დროებითია, რადგან ამ ეტაპზე სამი სხვადასხვა ვარიანტი მაქვს სამსახურის. არჩევანის გაკეთება ცოტათი მიჭირს. პირველი ვარიანტი მაღალშემოსავლიანია, თუმცა ჩემთვის არასაინტერესო. მეორე ვარიანტი – საინტერესოა, თუმცა შემოსავალი ძალიან დაბალია. მესამეს რაც შეეხება, ჩემთვის საინტერესო და მაღალშემოსავლიანია, მაგრამ 1. არ ვიცი რამდენად შესაძლებელი იქნება კარიერული წინსვლა 2. 100%-იანი არაა. იმედია საბოლოოდ სწორ გადაწყვეტილებას მივიღებ.

 ემოციურად ძალიან გადავიღალე. გადამღალა ბევრმა უარყოფითმა გარემოებამ. თუმცა ჩემში რაც მიყვარს, ეს იმედია, რომელიც არასოდეს მტოვებს, ალბათ ძალიან პატარა ვარ უიმედობისთვის და ყოველთვის ვიცი, სადღაც გვირაბის ბოლოს სინათლეა.  როგორც კი ზედმეტი ფული მექნება, მინდა წავიდე სადმე თბილისიდან შორს, რომ ცოტა განვიტვირთო. ალბათ მიშკასთან ერთად წავალ. (more…)

ჩემი მეზობლის დაქალი

ის ჩემი ბიძაშვილის უახლოესი მეგობრის დაა, ჩემი მეზობლის დაქალია და ბიძაჩემის ნაშის დისშვილი. ყველაფერი ერთად და ამ ყველაფერთან ერთად ჩემი თანამოქალაქე. თუმცა ეს არავის გვიკვირს, ჩვენ ხომ თბილისში ვცხოვრობთ. ქალაქში რომელიც პარიზსაც ჯობია, ნიუიორკსაც და ყველა სხვა ქალაქსაც რომელიც ოდესმე თუნდაც სიზმარში გინახავთ.

ქუჩა (დეკემბერი, 2011)

ამდენი მოწყენილი სახე ერთად შეუძლებელია სადმე სხვაგან ნახო. ამავდროულად თითოეულ ამ დაღვრემილ გამოხედვასა და შეკრულ წარბში შეიძლება ამოიცნო მეზობლის დაქალი, ბიძაშვილის ნაშა, შენი საუკეთესო მეგობრის ძმა ან ძმის ყოფილი შეყვარებული მაინც.

“მარშუტკა” (დეკემბერი, 2011)

წლის საუკეთესო მობილური ტელეფონი Nokia express music, რომლის ყურსასმენებიც ყოველ მეორეს უკეთია, რბილ სავარძელზე მოკალათებულან, ზოგიც დგას, ზოგს სხვისი ჩანთა უდევს კალთაში. ისინი ყველანი მოწყენილები არიან და მათშიც ასევე შეიძლება ამოიცნო შორეული ნათესავი, ყოფილი კლასელის ძმა ან მეზობლის ბავშვი, თანაც ისეთი ჩახუთულობაა, ისეთი მუქი ფერებია და ისეთი “პონჩიკი”-ს სუნი აქვს ქალს ჩემს თავზე, რომ ეს ნამდვილად იმ ბუფეტის მცხობელი იქნება, ბავშვობაში ბულკზე რომ ვაკითხავდი.

საცობი (დეკემბერი, 2011)

მიუხედავად იმისა, რომ ქუჩები არც ისე ფართე და არც ისე მთაგორიანია, მაინც “ძერსკი” არჩევანია X6 ან თუნდაც რომელიმე სხვა, მთავარია იყოს “ჯიპი”, გზა გადატვირთულია და ყვითელი ავტობუსები ყოველთვის იმ ხაზზე დადიან, სადაც წესით სწრაფად უნდა იარო, მიუხედავად იმისა, რომ 40კმ/სთ-ს სიჩქარე არ აჭარბებს. ყველა მძღოლი წუხს იმის შესახებ, რომ გზები გადატვირთულია, რომ მხოლოდ თავად არიან შუმახერები და (more…)

მოდი არ გვინდა ყავა!

მოდი არ გვინდა ყავა  ვიწვეთ 1-10 წუთით მეტი  (more…)